پرورش مرغ بومی تخمگذار | ایده راهاندازی یک کسب و کار پرسود و مطمئن
یکی از گزینههای خوب اشتغال که بازار کار آن همیشه وجود دارد و میتوان در آن به کسب درآمد بالا رسید، پرورش مرغ بومی تخمگذار است. مرغهای بومی در ۵ ماهگی شروع به تخمگذاری میکنند، میزان آن در سن ۹ ماهگی به اوج رسیده و پس از آن کاهش پیدا میکند. مرغها بیش از ۵ سال عمر میکنند اما دوره پرورش مرغ بومی تخمگذار از نظر اقتصادی کوتاه است و پس از آن به کشتارگاهها فروخته میشوند. به طور کلی مرغهای تخمگذار در حدود یک سال تولید دارند و عمر اقتصادی آنها پس از این مدت تمام میشود و باید گله جدیدی جایگزین شود. برای اطلاعات بیشتر تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید. مطالعه این مطلب به 9 دقیقه زمان نیاز دارد.
انواع جوجه کشی مرغ و مراحل آن
دو روش کلی برای جوجه کشی مرغ وجود دارد که روش اول، جوجه کشی طبیعی و روش دوم، جوجه کشی مصنوعی و با استفاده از دستگاه است. در جوجه کشی طبیعی از خود پرنده مادر استفاده میشود که اغلب به صورت سنتی در روستاها و برای تعداد محدود کاربرد دارد و معمولا صرفه اقتصادی ندارد. اما در روش دوم، هدف کسب درآمد از پرورش مرغ بومی تخمگذار است که برای این کار از دستگاههای جوجهکشی خانگی و صنعتی استفاده میشود. در این روش، شرایط دمایی، رطوبتی و چرخش تنظیم شده و برخلاف جوجه کشی طبیعی، انسان در تمامی مراحل دخالت و نظارت دارد.
پرورش مرغ بومی تخمگذار و جوجه کشی طبیعی
در روش طبیعی، هنگامی که تعداد تخم ها به ۱۰ تا ۱۲ عدد برسد، مرغ مادر روی تخمها میخوابد و به محض خوابیدن، تخم گذاری متوقف خواهد شد. محیطی که مرغ مادر بر روی تخمها میخوابد باید آرام، گرم، کمی تاریک و کاملا بدون استرس باشد. غذا و آب کافی نیز باید در اختیار مرغ مادر قرار بگیرد که برای غذا از روی تخمها بلند نشود. مرغ تا ۲۱ روز بر روی تخمها میخوابد و پس از آن جوجهها سر از تخم بیرون میآورند. برای محافظت از جوجهها در برابر سرما و بیماری لازم است آنها در یک مکان گرم باشند و غذای مناسب در اختیارشان قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: بررسی روشها برای افزایش چشمگیر تخمگذاری و سود بیشتر
پرورش مرغ بومی تخمگذار و جوجه کشی مصنوعی
برای شروع جوجه کشی مصنوعی از مرغ، یک دستگاه جوجه کشی و تخم نطفه دار مرغ نیاز است. در این روش بدون صرف هزینه و زمان زیاد، امکان جوجه کشی از چند هزار تخم مرغ وجود دارد. تمام مراحل جوجه کشی توسط دستگاه انجام میشود و کاربر تنها باید بر نحوه انجام کار و خطاهای صادر شده دستگاه نظارت داشته باشند.
- تخم نطفه دار: تهیه تخمهای نطفه دار سالم و با کیفیت شرط لازم و اصلی برای شروع فرآیند جوجه کشی است. کیفیت تخم نطفه دار به تعداد خروس های گله، سلامت مرغ و خروسها و تغذیه آنها بستگی دارد.
- دستگاه جوجه کشی مناسب: مراحل جوجه کشی به طور کامل بر عهده دستگاه جوجه کشی است؛ بنابراین میبایست دستگاهی تهیه شود که دخالت کاربر در روند جوجه کشی را به حداقل برسد. ظرفیت دستگاه نیز با توجه به تعداد مرغها متفاوت است.
- شرایط نگهداری جوجهها: پس از بیرون آمدن جوجهها از تخم، باید آنها را به محلی انتقال داد که دما و رطوبت آن مناسب باشد. بستر نرم، لامپ مادر مصنوعی، دانخوری و آبخوری نیز از تجهیزات لازم برای نگهداری جوجهها است.
- تغذیه جوجهها: جوجهها از غذایی به نام استارتر تغذیه میکنند و نباید برای آنها غذای کامل ریخت. مولتی ویتامینها و نیز واکسنهای مایع برای جلوگیری از بیماری در جوجهها موثر خواهد بود.

بیشتر بخوانید: سندرم افت تولید تخم مرغ چه علائمی دارد؟ + راه های تشخیص و درمان
تجهیزات لازم برای پرورش مرغ بومی تخمگذار
برای پرورش مرغ بومی تخمگذار که به صورت گسترده انجام میشود، تجهیزات و وسایلی لازم که شرایط مناسبی را برای آنها فراهم کند. این تجهیزات که انواع مختلفی دارد، علاوه بر تامین نیازهای مرغ، به جلوگیری از ایجاد آلودگی و حفظ سلامت آنها نیز کمک میکند.
آبخوری
آبخوری از تجهیزات لازم برای پرورش مرغ بومی تخمگذار است که برای تامین آب آشامیدنی به کار گرفته میشود. آبخوریها به دو دسته آبخوری دستی و اتوماتیک تقسیم میشوند. آبخوری دستی برای سنین پایین مرغ و محیطهای دور از آب آشامیدنی لولهکشی مناسب است. اما از آبخوری اتوماتیک در مرغداریهای صنعتی استفاده میشود. نحوه قرار گرفتن آبخوریها در جایگاه و فواصل مناسب مهم است و باید به آن توجه کرد.

بیشتر بخوانید: بیماری های رایج مرغ | علائم، عوامل ایجادکننده و راههای پیشگیری از این بیماریها
دانخوری
دانخوری نیز از ابزارهای ضروری و کاربردی در پرورش مرغ بومی تخمگذار است که برای تغذیه مرغها مورد استفاده قرار میگیرند. دانخوریها نیز مانند آبخوریها در دو نوع دستی و اتوماتیک تولید میشود. برای پر کردن دانخوریهای دستی به نیروی انسانی نیاز است که این موضوع، هزینه نیروی کارگر را نیز به همراه خواهد داشت اما در دانخوریهای اتوماتیک این مساله برطرف شده است.
دریچه یا پنجره هوادهی اینلت
در مرغداریها برای تهویه و بهبود هوای سالن، از دریچه یا پنجره هوادهی اینلت استفاده میشود. این دریچهها در ابعاد مختلفی تولید میشوند و میتوان آنها را با تهویههای مورد نیاز سالن که به فصل و نوع آب و هوا بستگی دارد، تنظیم کرد. استفاده از تهویه با دریچه هوادهی، هوای مطبوع و یکنواختی را در سالن ایجاد میکنند.
هواکش مرغداری
در سالنهای مرغداری برای خارج کردن هوای آلوده گازهای موجود، از هواکش مرغداری استفاده میشود. این هواکش ها در ابعاد مختلف در بازار موجود است و میتوان آنها را با توجه به ابعاد سالنها خریداری کرد. همچنین برای تعیین تعداد هواکشهای مورد نیاز در سالن، میبایست گرمای محیط و تراکم طیور را نیز مد نظر قرار داد.
پدسلولزی
از جدیدترین تجهیزات مرغداری، پد سلولزی است که برای تهویه سالها استفاده میشود. پدهای سلولزی از ورقههای موج دار و نازک کاغذ گرافت تشکیل شده است که جذب بالایی دارد و موجب تبخیر حداکثری آب میشود.
جت هیتر
جت هیتر وسیلهای است که گرمایش محیط های مورد استفاده را تامین میکند. تولید گرما در جت هیتر به روش گرم شدن المنت میباشد. این دستگاه از تجهیزات جدید مرغداریها است که در انواع گوناگون برقی، گازی و غیره در بازار وجود دارد.
کفپوش مرغداری
کفپوش مرغداری به صورت غیر مستقیم در تمامی مراحل پرورش مرغ بومی تخمگذار موثر است. با انتخاب کفپوشهای مناسب، به بهداشت و پیشگیری از شیوع بیماری و آلودگی سالن مرغداری کمک میکند. علاوه بر این در سلامت تخم مرغها نیز تاثیرگذار خواهد بود.
قفس مرغداری
وجود قفس مرغداری در سالنهای مرغداری، بسیاری از کار ها را برای افراد آسان کرده است؛ زیرا کار نظارت و کنترل پرورش طیور بویژه پرورش مرغ بومی تخمگذار را برای صاحبان این صنعت بسیار راحت میکند. به جهت بهینه سازی شرایط بهداشتی و اقتصادی، استفاده از قفس نسبت به بستر بیشتر توصیه میشود.

بیشتر بخوانید: پرورش مرغ بومی تخمگذار یا مرغ سفید؟
پرورش مرغ تخمگذار در قفس
امروزه پرورش و نگهداری مرغهای تخمگذار در سراسر دنیا دچار تغییر شده است و برای این کار از قفس استفاده میشود. پرورش مرغ بومی در قفس به نسبت پرورش آنها در بستر، از مزایای اقتصادی و بهداشتی بیشتری برخوردار است. بنابراین از این روش علاوه بر مرغهای تخمگذار، اکثرا برای پرورش جوجههای گوشتی و مادرهای گوشتی و تخمگذار نیز استفاده میشود. این روش که به تدریج جایگزین روش بستر شده است، در ایران نیز مورد استقبال تولیدکنندگان واقع شده به طوری که بیش از 90 درصد از مرغ های تخمگذار با این شیوه حفظ و نگهداری میشوند.
اصول ساختمانی قفسهای پرورش مرغ بومی تخمگذار
برای نگهداری مناسب و بهینه مرغها در قفس باید شرایط ان را از همه جهت در نظر گرفت. مصالح مورد استفاده در ساخت، باید محکم، سبک و در عین حال قابل ضدعفونی باشد. اندازه قفس باید بگونهای باشد که مرغ در آن راحت باشد و از نظر اقتصادی نیز به صرفه باشد. ارتفاع قفس مرغ میبایست به اندازهای باشد که مرغ به راحتی در آن بایستد و مساحت قفسهای انفرادی نیز چنان باشد که مرغ بتواند به راحتی به دور خود بچرخد.
برای ساخت کف قفس باید از میلههای مشبک استفاده شود و بگونهای باشد که وزن مرغ را تحمل کند. شیب کف نیز بسیار مهم است و باید آن را به اندازه مناسب تعبیه کرد. قفسها باید طوری ساخته شود که امکان فرار مرغ وجود نداشته باشد و نیز واکسیناسیون یا گرفتن مرغ در آن سخت نباشد. دانخوری و آبخوری مرغها نیز باید طوری چیده شود که موجب ریخت و پاش نشود با این شرط که مرغ بتواند به راحتی از آنها استفاده کند.

بیشتر بخوانید: ضدعفونی در سالن های پرورش
دوره هوش پرورش مرغ بومی
در اثر ارتباط با افرادی که به پرورش مرغ بومی تخمگذار مشغول هستند و بررسی دلایل موفقیتها و شکستهای هریک، این نتیجه حاصل شد که مشکلات مشابهی در اکثر فعالیتهای این حوزه وجود دارد. همه این مشکلات و شکستها ناشی از عدم تخصص کافی و اطلاع از تکنیکهای بروز پرورش طیور میباشد. دوره هوش پرورش مرغ بومی یک دوره جامع و تخصصی است که به صفر تا صد نیازهای شما در این زمینه میپردازد و آموزش کاملی را در اختیارتان قرار میدهد. با شرکت در این دوره شما فقط باید تصمیم بگیرید که پرورش مرغ بومی را آغاز کنید.
مخاطبان این دوره چه کسانی هستند؟
- افرادی که قصد راه اندازی پرورش مرغ بومی را دارند
- افرادی که از کسب و کار خود در پرورش مرغ بومی درآمد ندارند
- افرادی که درباره حوزه فعالیت خود مردد هستند
- افرادی که برای شروع کسب و کار خود به دنبال ایدههای جدید هستند
- افرادی که از سوددهی بالای ایده ی پرورش مرغ بومی بیاطلاع هستند
سخن پایانی
در این مطلب از سایت آرش کرمانی بنیانگذار هوش پرورشی در ایران به پرورش مرغ بومی تخمگذار پرداختیم. لازم به ذکر است که با وجود مقاومت بالای مرغ بومی در برابر انواع بیماریها، ضروری است که مرغ در برابر بیماریهای شایع طیور مانند آنفولانزا، برونشیت و غیره واکسینه شوند. واکسینه کردن طیور اغلب بنا بر تشخیص دامپزشک و با توجه به آلودگی منطقهای انجام میشود.