ویتامین های مورد نیاز مرغ – آشنایی با مقدار و نحوه مصرف ویتامینها
شاید برایتان عجیب باشد اما مرغها نیز برای رشدشان به ویتامین و مواد معدنی نیاز دارند که انرژی مورد نیاز را برای باروری و تخم گذاری داشته باشند؛ علاوه بر این، ویتامین های مورد نیاز مرغ به ویتامینهایی که ما انسانها مصرف میکنیم و به آنها نیاز داریم، شباهت دارد و مرغها نیز برای داشتن ساختار بهتری در بدن خود، نیاز به این ویتامینها دارند. اگر کمی با علم پزشکی آشنا باشید، میدانید که ویتامینها جزو ترکیبات آلی هستند که سلول بدن قادر به ساخت آنها نیست و برای انجام فعالیتهای حیاتی نیز ضروری است.

بیشتر بخوانید: تشخیص سن مرغ + [ آشنایی با روشها و اهمیت اطلاع از سن این پرنده ]
میزان نیاز پرندهها به ویتامینها در مقایسه با احتیاجات سایر مواد مغذی، کمتر است، اما وجود همین مقدار ویتامین کم ضروری بوده و در صورت تامین نکردن آن عوارضی بروز خواهد کرد که ممکن است ضعیف شدن پرنده و در نهایت مرگ آن را در پی داشته باشد. در ادامه این مطلب از سایت آرش کرمانی با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره ویتامین های مورد نیاز مرغ به دست آورید.
دسته بندی ویتامینها
به طور کلی ویتامینها به دو دسته تقسیم میشود که نوع اول آنها، ویتامینهای محلول در چربی هستند که وجود آنها در طیور الزامی است. مرغهای از این دسته ویتامینها باید ویتامینهای E،D ، A و K را مصرف کنند که نباید بیشتر از مقدار معینی مصرف شود. نوع دوم ویتامینها محلول در آب است که برای رشد مرغ مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف ویتامینهای گروه C و ویتامینهای گروه B برای مرغ ضروری است.
مزایای مصرف کردن و عوارض مصرف نکردن
در این بخش از مطلب قصد داریم که مزایای مصرف هر کدام از ویتامینها و عوارض مصرف نکردن آنها را به شما بگوییم که بدانید این امر چقدر در پرورش مرغ و جوجه مهم است.

بیشتر بخوانید: آموزش پرورش بلدرچین گوشتی
ویتامین ای (A) یا رتینول
از ویتامین های مورد نیاز مرغ میتوان به محتویات ویتامین A اشاره کرد که مقداری از آن در مواد غذایی آنها وجود دارد و بخش دیگر آن را باید شما تامین کنید. مقدار مصرفی مرغها از این نوع ویتامین به صورت IU یا واحد بین المللی مشخص میشود. به طور کل یک واحد بین المللی ویتامین A مقداری از این ویتامین است که تقریبا 0.3 میکروگرم الکل دارد.
کاروتن که یکی از مواد تشکیل دهنده ویتامین A است، در موادی مانند برگهای سبز، پودر یونجه، ذرت زرد و گلوتن ذرت، وجود دارد و از آنها دریافت میشود. عوارض مصرف نکردن این ویتامین بسیار خطرناک است که میتوان به کندی رشد، ضعف عمومی، پرهای نامنظم، عدم تعادل گردن، کاهش تولید تخم مرغ و کاهش نطفه داری اشاره کرد.
ویتامین دی (D)
همانطور که میدانید ویتامین دی در تابش نور خورشید وجود دارد که یکی از مواد تشکیل دهنده آن ارگوسترول و دی هیدرو کلسترول است که به ویتامینهای دس 2 (D2) و دس 3 (D3) تبدیل میشوند. ویتامین دی 2 در پرندگان بسیار کم است و باید به صورت دستی به آنها تزریق شود. از دیگر در این گروه ویتامین های مورد نیاز مرغ دی 3 است که با نام شیمیایی کوکه کلسیفرول شناخته شده و مقدار مصرف آن با IU یا واحد بین المللی سنجیده میشود.
از عوارض مصرف نکردن ویتامینهای گروه دی میتوان به راشیتیسم یا انحنا پذیری استخوانها، کاهش رشد، نرمی پوسته تخم مرغ، وجود کلسیم کریستاله بر روی پوسته تخم مرغ، کاهش تولید تخم مرغ و کاهش قدرت جوجه بعد از به دنیا آمدن اشاره کرد.
ویتامین ای (E) یا آلفا توکوفرول
مقدار مصرف این ویتامین نیز مانند ویتامینهای قبلی با توجه به اعلام IU یا واحد بین المللی سنجیده میشود. هر واحد اعلام شده برای مصرف ویتامین ای توسط این سازمان به مقدار یک میلی گرم راسمیک آلفا توکوفرول استات سنتتیک دارد. ویتامین E دو فعالیت مهم بیولوژیکی نزدیک بهم دارد؛ ئ این فعالیت به این صورت است که آنتی اکسیدان طبیعی عمل کند و دیگر اینکه با همکاری سلنیوم، فسفولیپیدهای حیاتی را از خطر اکسیداسیون حفظ کنند.

بیشتر بخوانید: بهترین منبع برای بهبود نور سالن پرورش چیست؟
ویتامین ای و سلنیوم در رشد مرغهای گوشتی تاثیر بسیاری دارد و مصرف به اندازه آن باید رعایت شود. کمبود این ویتامین در پرندگان باعث ایجاد شدن آنسفالومالاسی تغذیهای یا بیماری (جوجه دیوانه) در آنها میشود. همچنین علائمی از قبیل پیچ خوردن گردن، تکیه نوک روی زمین و خمیدگی پنجهها را نیز در بر دارد. وجود این ویتامین اگر به کمترین مقدار خود برسد، احتمالات کاهش باروری خروسها، مرگ و میر جنینی، تحلیل عضلات و اختلال در گردش خون که با افزایش نفوذپذیری دیواره مویرگها و تورم بافتهای چربی زیر پوستی را افزایش میدهد. بنابراین بهتر است که مصرف ویتامین ای طبق برنامه انجام شود.
ویتامین کا (K)
با توجه به این کمبود این ویتامین در مواد غذایی مرغ کم است، باید مقدار گیاهان بیشتری را که دارای این ویتامین هستند را به خورد آنها بدهید. کمبود این سرعت بهبود و انعقاد خود را به حد چشمگیری کاهش میدهد و اگر مرغ زخمی شود، میتواند در حد مرگ خونریزی کند. همچنین در مرغهای ماده که وظیفه تخم گذاری را بر عهده دارند، کمبود این ویتامین باعث خونریزی در بافتهای مختلف شده و ضعیف شدن عضلات و اندامهای داخلی، کاهش تولید و افت کیفیت تخم مرغ و دیده شدن لکههای خون در زرده تخم مرغ را به همراه دارد. گیاهان سبز و پربرگ، پودر یونجه، زرده تخم مرغ و ماهی، منابع نسبتا غنی این ویتامین هستند.
ویتامین سی (C) یا اسید اسکوربیک
به طور کلی پرندگان نیازی به ویتامین سی ندارند و خودشان قادر به تولید این ویتامین هستند، اما در صورتی نیاز میتوان آن را به مواد غذایی آنها اضافه کرد. یکی از ویتامین های مورد نیاز مرغ ویتامین سی است که باید در صورت وجود شرایط محیطی گرم و وجود استرس و بیماری در سطح گله مصرف شود. با توجه به نمودار مصرفی بین المللی مخلوط کردن 200 میلی گرم ویتامین سی خالص در 1 کیلوگرم جیره میتواند نیاز گله را برطرف کند. از عوارض کمبود ویتامین سی میتوان به تاخیر در بهبود زخم ها، تورم مفاصل و کم خونی اشاره کرد. ویتامین C در تشکیل کلاژن که پروتئین بافت همبند بوده و در انتقال هیدروژن و فعال سازی اسید فولیک نیز نقش دارد.

بیشتر بخوانید: پرورش مرغ بومی | روش ساده و پر درآمد، بدون نیاز به سرمایهگذاری سنگین
روش مصرف ویتامینها و مواد معدنی
روشهای مختلفی مانند تزریق ویتامین و مواد معدنی یا مخلوط کردن آنها با خوراک طیور وجود دارد، اما بهترین راه ورود به ویتامین به مرغها از دهان آنها است. بنابراین به شما پیشنهاد میکنیم که پودر و یا موادی که بیشتری مقدار ویتامین مورد نظر را در درون خود دارند، تهیه کرده و آن را با مواد غذایی طیور به مقدار لازم مخلوط کنید و به خورد آنها بدهید.
مواد معدنی و مکملها
همانطور که میدانید مواد معدنی برای هر بدنی مفید است و باید در آن وجود داشته باشد. به غیر از ویتامینهای مورد نیاز مرغ باید به مواد معدنی آنها نیز توجه کرد که اغلب در فصل زمستان مورد نیاز واقع میشوند. از مواد معدنی که مرغ باید مصرف کند، میتوان به فسفر، کلسیم و منیزیم اشاره کرد که نقش بسیار زیادی در رشد مرغ و جوجه، کیفیت تخم مرغ و قوی بودن جوجه دارد.
برای تامین مواد معدنی مرغها دو راه پیش رو دارید که یکی از آنها را باید شما انجام دهید و دیگری را به صورت آماده میتوانید خریداری کنید. راه اول این است که پوست تخم مرغ را خرد کرده تا حدی که هیچ دانه درشتی در آن باقی نمانده و شبیه به آرد شود. سپس در هر کیلو گرم از مواد غذایی طیور مقدار 100 گرم از این پوست تخم مرغ بریزید که مواد معدنی مرغ را تامین کند. جالب است بدانید که پوست تخم مرغ را انسانها نیز میتوانند مصرف کنند، زیرا سرشار از کلسیم و منیزیوم است.

بیشتر بخوانید: پرورش مرغ بومی تخمگذار | ایده راهاندازی یک کسب و کار پرسود و مطمئن
راه دیگری که پیش روی شماست، استفاده از مکملهای تامین مواد معدنی مرغ است که داخل آن هم ویتامینهای زیادی وجود دارد و هم مواد معدنی زیادی قابل مشاهده است. شما میتوانید با توجه به دستور مصرف این مکملها، اکثر ویتامین های مورد نیاز مرغ را تامین کنید و یک مرغداری سالم داشته باشید. اما نکته اینجاست که قیمت این مکملها کمی بالا است و تنها برای مصرف در گلههای بزرگ پیشنهاد میشود.
سخن پایانی
در این مطلب از سایت آرش کرمانی به ویتامین های مورد نیاز مرغ اشاره کردیم که مصرف برخی از آنها بسیار ضروری بوده و برخی دیگر با توجه به شرایط خاصی باید مصرف شود. در زمان مصرف این ویتامینها سعی کنید که از مقدار مصرفی آنها اطلاع کامل داشته باشید تا بیش از حد و یا کمتر از مقدار مورد نیاز مصرف نکنید، زیرا مصرف بیش از حد آنها نیز مانند مصرف نکردن آنها عوارضی را در بر دارد. همچنین باید بدانید که بهترین روش مصرف ویتامینها، مخلوط کردن آن با مواد غذایی است که هیچ عوارضی را در بر نداشته و بسیار سالم نیز است.